Biografija pisca
Frančesko Petrarka je rođen u u Arezu 1304. godine, dvije godine nakon što mu je otac prognan iz Firence. Tri godine kasnije rođen j i njego brat Gerardo koji će snažno utjecati na Petrarkin duhovni razvoj. Od 1316. godine počinje studirati pravne nauke u Manpeliju, a iz tog perioda potiču i njegovi najstariji stihovi na latinskom jeziku, povodom majčine smrti. 1320. godine nastavlja sa Gerardom studij prava u Bolonji. Pjesnički uspjeh je ostvario 1326. godine u Avinjonu i tu mu je karijera bila osigurana do kraja svog života. Sudbonosni datum je 6.4.1327. kada je prvi put vidio Lauru koju je u svojoj poeziji uzdigao do simbola slave, nadahnuća, kao i svoju neispunjenu, idealnu, opsesivnu i fatalnu ljubav. Nikada nije dokazano stvarno postojanje Laure, pa je ona ostala pjesnička fantazija. Ali, ona je u "Kanconijeru" stekla besmrtnost. Međutim, njeno postojanje apsolutno nije bitno za djelo sa aspekta književnosti. U Avinjonu se zainteresovao za pisce poput Cicerona i Vergilija, a posebno Svetog Augustina. Od 1333. godine putuje po europskim gradovima, a od 1336. po Italiji. 1340. je okrunjen na kapitolu u Rimu jedinstvenim pjesničkim lovorom od Roberta Anžujskog. Umire u juju 1374. godine u Padovi. "Dantea svi cijene, a Petrarku čitaju."
Petrarkizam- pokret, sljedbenici- petrarkisti. Oni pišu po uzoru na Petrarku. Neki su đonili njegove stihove i zvali ih svojima.
Djela:
"Poznati ljudi"
"Afrika"- historijski ep o rimskom vojskovođi, o Drugim punskim ratovima
"Kanconijer"
"Zbirke rasute rime"
Struktura djela
Pjesme su raspoređene tako da u prvoj polovini knjige govore o živoj, a u drugoj polovini knjige o mrtvoj Lauri. To se najbolje vidi u ritmu koji simbolizira otkucaje srca. Dok je Laura živa, u prvom dijelu je ritam brži i samim time i otkucaji Petrarkinog srca, što očigledno znači da je u nju bio zaljubljen. U drugom dijelu, budući da je Laura mrtvi, ritam je sporiji što znači da su se njegova osjećanja smirila. Petrarkim poezni svijet je sačinjen od snova i fantazija, pejzaža, sjećanja i događaja.
366 pjesama, 317 soneta, 29 koncona, 9 sestina i 7 balada
Sonet
Sonet je pjesnička forma italijanskog porijekla astavljena od 14 stihova (dva katrena i dvije tercine) (lat. sonetto- glas, zvuk). Prvi su se pojavili 1320. godine na Siciliji među pjesnicima sicilijanske škole koji su se okupljali na dvoru Fridrika II. Tvorac je Đakobo de Lentini. Kasnije ga koriste tvorci "slatkog novog stila" među kojima je i Petrarka.
Struktura: Ima uvod, zaplet, koluminaciju i rasplet. Prvi katren je teza, drugi je antiteza i tercine su sinteza. Moraju biti prisutne pauze, bitne riječi se spominju samo jednom, posljednji stih je ključ za cijelu pjesmu, posljednja tercina sadrži misaonu bit soneta. Teme su najprije bile prve ljubavi, a kasnije i druge. Postoje tri vrste soneta: italijanski (Petrarkin) koji se sastoji iz dva katrena i dvije tercine, engleski (Šekspirov) koji se sastoji iz tri tercine i jednog distiha i francuski (Ronsarov) kod kojeg se katreni i tercine smjenjuju (4,3,4,3).
Lirika
U lirici dominiraju emocije, a forma je u obliku stiha. Nastaje u antici: himna, oda, ditiramb i elegija.Podjela unutar lirike je na osnovu motiva (ljubavne, rodoljubive, socijalne, opisne, balada, uspavanka i sonet)
Struktura djela
Pjesme su raspoređene tako da u prvoj polovini knjige govore o živoj, a u drugoj polovini knjige o mrtvoj Lauri. To se najbolje vidi u ritmu koji simbolizira otkucaje srca. Dok je Laura živa, u prvom dijelu je ritam brži i samim time i otkucaji Petrarkinog srca, što očigledno znači da je u nju bio zaljubljen. U drugom dijelu, budući da je Laura mrtvi, ritam je sporiji što znači da su se njegova osjećanja smirila. Petrarkim poezni svijet je sačinjen od snova i fantazija, pejzaža, sjećanja i događaja.
366 pjesama, 317 soneta, 29 koncona, 9 sestina i 7 balada
Sonet
Sonet je pjesnička forma italijanskog porijekla astavljena od 14 stihova (dva katrena i dvije tercine) (lat. sonetto- glas, zvuk). Prvi su se pojavili 1320. godine na Siciliji među pjesnicima sicilijanske škole koji su se okupljali na dvoru Fridrika II. Tvorac je Đakobo de Lentini. Kasnije ga koriste tvorci "slatkog novog stila" među kojima je i Petrarka.
Struktura: Ima uvod, zaplet, koluminaciju i rasplet. Prvi katren je teza, drugi je antiteza i tercine su sinteza. Moraju biti prisutne pauze, bitne riječi se spominju samo jednom, posljednji stih je ključ za cijelu pjesmu, posljednja tercina sadrži misaonu bit soneta. Teme su najprije bile prve ljubavi, a kasnije i druge. Postoje tri vrste soneta: italijanski (Petrarkin) koji se sastoji iz dva katrena i dvije tercine, engleski (Šekspirov) koji se sastoji iz tri tercine i jednog distiha i francuski (Ronsarov) kod kojeg se katreni i tercine smjenjuju (4,3,4,3).
Lirika
U lirici dominiraju emocije, a forma je u obliku stiha. Nastaje u antici: himna, oda, ditiramb i elegija.Podjela unutar lirike je na osnovu motiva (ljubavne, rodoljubive, socijalne, opisne, balada, uspavanka i sonet)
Nema komentara:
Objavi komentar